Śniadanie w Laponii / Breakfast in Lapland

Dochodzi północ, czyż to nie idealna pora na śniadanie? :-) Śniadanie nie byle jakie, bo kolejne, przygotowane na cykliczne wyzwanie zatytułowane "Śniadanie na świecie". A gdzie poniosło nas tym razem? Do ... Laponii. 

Z czym kojarzy Wam się Laponia? Moje skojarzenia to: Święty Mikołaj (oczywista sprawa!), śnieg, śnieg, śnieg, worek z prezentami i elfy (te z gatunku pomocników Św. Mikołaja)

Pora więc przedstawić "Śniadanie w Laponii" w moim wykonaniu. I na początku nieco rozczaruję czytających te słowa, tym razem nie będzie kompletnie nic do jedzenia, "bida z nędzą" jak to mawiają. Ale za to będzie coś innego...

 Do tej pory w każdym odcinku miałam jakiegoś asa w rękawie, żeby nie powiedzieć kota w worku. I tym razem też będzie worek, z tym że w środku nie będzie kota. Jesteście ciekawi? 

Oto worek, a właściwie mała sakiewka:

Co jest w środku? Odwiązujemy sznureczek...

Uchylamy powoli ...

Coś się nieśmiało wychyla, czyżby ktoś tam siedział?

Naszym oczom ukazuje się ...

Mały, uśmiechnięty elfik...

... który rozprostowuje kości...

... i ukazuje nam się w całej okazałości!

 Tak wygląda z tyłu

Jest niewielki, ma niecałe 12 cm wysokości

Elfik powstał na szydełku z grubej bawełny, wykończony został czerwonym metalicznym kordonkiem. Główkę ma zrobioną z drewnianego koralika, na głowie czapeczka z pomponikami-koralikami. Jest równocześnie woreczkiem i elfem, czyli istotką skrytą w sobie  :-)

A żeby czuł się jak w domu, powstała dla niego serwetka

Serwetka ma 20 cm średnicy, zrobiona jest z białego kordonka Maxi i odrobiny innego bezimiennego, bo Maxi bezczelnie się skończył zanim serwetka była gotowa. Wykończenie ma z tego samego kordonka co elf - metalicznej nici Nora Madeira w kolorze czerwonym. A wzór pochodzi z najnowszego wydania "Szydełkowego Bożego Narodzenia", które gwizdnęłam Mamie (ale oczywiście oddam) podczas sielankowego międzyświątecznego dziergania w rodzinnych domu.

A elf i serwetka w duecie  wyglądają tak:

I to by było na tyle jeśli chodzi o śniadanie w Laponii. Kto się nie najadł niech zajrzy TU, tam jest  więcej smakołyków... 

Chcę jeszcze dodać, że moje ostatnie śniadanie, które miało miejsce w Hiszpanii (dla przypomnienia TU) okazało się absolutnie bezkonkurencyjne, głównie dlatego, że nie było żadnej konkurencji, hi hi. Pozostaje mi mieć nadzieję, że tym razem konkurencja przebudzi się choć na chwilę z zimowego snu, czego jej i sobie życzę :-)